Kapagka ang baya’y sadyang umiibig
Sa langit salitang kaloob ng langitSanlang kalayaan nasa ring masapi Katulad ng ibong nasa himpapawidPagka’t ang salita’y isang kahatulanSa bayan, sa nayo't mga kaharian
At ang isang tao’y katulad, kabagayNg alin mang likha noong kalayaan.Ang hindi magmahal sa kanyang salitaMahigit sa hayop at malansang isda Kaya ang marapat pagyamanin kusaNa tulad sa inang tunay na nagpalaAng wikang Tagalog tulad din sa Latin,
Sa Ingles, Kastila, at salitang anghel,Sapagkat ang Poong maalam tuminginAng siyang naggagawad, nagbibigay sa atin.Ang salita nati’y tulad din sa iba
Na may alfabeto at sariling letra,Na kaya nawala’y dinatnan ng sigwaAng lunday sa lawa noong dakong una.
REPLEKSYON LOG:
dito naman ipinapakita ni rizal ang kanyang pag mamahal sa bayan
at kung gaano nya pina hahalagahan ang ating bayan , dahil sa kanyang murang idad ay nakag sulat na sya ng isang tulang tumutukoy sa kanyang bayan.
|
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento